ترانه های وجودم ترا صدا کردند

چرا به دشت شقایق مرا رها کردند

درون مِجـمَـر ِشعرم شراب ِشور ِازل

 صفای جان ملولم فرشته ها کردند

 چو عمرمن بسرآمد،ستاره های حیات

 نشسته گوشه ی عزلت،خدا خدا کردند

مرا چه بیم سیاهی،که تاسحر باقی ست

 به تخت و تاج ِسلیمان،مرا رها کردند

                                                                  ح - ب

                                   تـــــوهـم

                                13/11/1388